Fellow 2024: dr. Tim Christiaens
Voorbij de competitieve samenleving
Sinds 1 september 2024 heeft de ISVW een nieuwe fellow, die in een periode van twee jaar de publieksfilosofie zal promoten en bijbehorende activiteiten ontplooien. Dr. Tim Christiaens, universitair docent economische ethiek aan Tilburg University, neemt deze rol op zich. Zijn fellowproject draagt de naam ‘Voorbij de competitieve samenleving’ en gaat over de toegenomen competitiedrang in allerlei sectoren.
“Overal, van dating tot werk, worden we geacht onszelf ‘in de markt te zetten’. Met alle bitterheid van dien, want afwijzing is nooit ver weg.
Dat wil ik onderzoeken, bijvoorbeeld in de summerschool Persoonlijkheid als product. De vermarkting van sociale erkenning, van 9 tot 13 juli 2025. In januari 2025 spreek ik over Fanon en sociale erkenning, en op 13 april 2025 vindt een filosofisch café plaats, waar ik samen met Max Visser over de toekomst van werk praat.”
Met zijn project wil Tim Christiaens de filosofische achtergrond van de welvaartstaat meer in de publieke aandacht plaatsen, en de nadruk leggen op de basis van maatschappelijke solidariteit in de werksfeer. Het doel is de brug te slaan tussen filosofie en de progressieve beweging.
“Ik houd me vooral bezig met technologie en werk, met name de impact van digitale technologie op de autonomie van het werk. Mijn voornaamste onderzoeksdomein is platformwerk: denk aan zelfstandig ondernemers die rijden voor een bedrijf als Uber of maaltijden aan huis leveren via Thuisbezorgd. Dan bepaal je zelf je uren, wat autonomie lijkt te bevorderen. Maar om genoeg geld te kunnen verdienen om uit de kosten te komen, blijk je meer te moeten werken en dan voornamelijk op tijden waarop je volgens een algoritme het meest kunt verdienen. Van autonomie blijft dan niet veel over.
In mijn boek De kluseconomie. Voor uitbuiting, klik aanvaard pleit ik voor coöperatieve platforms, waarin degenen die het werk doen ook zelf eigenaar zijn van hun werk en de algoritmes die hun werk besturen. Ik haal Marx aan, om aan te geven dat platformwerkers zichzelf kunnen organiseren. De marxistische traditie wordt soms onterecht beperkt tot overheidsgestuurde, bureaucratische planning, maar heel wat marxisten hebben gepleit voor meer lokale vormen van democratisering van werk.”
